Οι έκπτωτοι της Δημοκρατίας
|
Ο
|
ι θλιβερές φιγούρες που προσπαθούν να εκπροσωπήσουν
την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της Ελλάδας, δεν άντεξαν στην λαϊκή απάντηση
απέναντι στην ενδοτική διπλωματία και την εκχώρηση της ελληνικής ανεξαρτησίας.
Ο λαός έδωσε τη δική του απάντηση, τιμώντας αυτούς
που θυσιάστηκαν για την πατρίδα κι όχι αυτούς που – μεθοδευμένα – επέλεξαν να
ζητήσουν την πολιτική επιτήρηση της χώρας, επειδή στάθηκαν ανίκανοι να
αξιοποιήσουν τα προνόμια του ρόλου τους, τα τελευταία 40 χρόνια.
Μοιάζει με «πολιτική οπερέτα» η προσπάθεια που
έκαναν οι πολιτικοί αξιωματούχοι να ‘τιμήσουν’ το << Ο Χ Ι >> του
’40 με την άνευ όρων παράδοση της πολιτικής ανεξαρτησίας σε διεθνείς
τοποτηρητές. Κανένας δεν τόλμησε να αντιδράσει στην πρό(σ)κληση της διεθνούς
εποπτείας από τον πρωθυπουργό. Την ίδια στιγμή σχεδόν όλοι οι αξιωματούχοι
προσπάθησαν να υποβαθμίσουν τη λαϊκή αγανάκτηση, επειδή βλέπουν ότι
«κινδυνεύει» η παρουσία τους στο σαθρό πολιτικό σκηνικό. Είναι φανερό ότι η α ν
α τ ρ ο π ή της πολιτικής πραγματικότητας
δεν τους χωράει.
Η πολιτική του Ο Χ Ι και της Εθνικής Ανεξαρτησίας
έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την καρικατούρα των πολιτικών αποφάσεων που πέρασε
από τα σαλόνια των Βρυξελλών όπου καταρρακώθηκε η «ευρωπαϊκή ιδέα» και
αναδύθηκε η κατοχική πολιτική των κυβερνήσεων συνεργασίας με τις κατοχικές
δυνάμεις, που έμειναν γνωστές ως «κυβερνήσεις Κουίνσλιγκ».
Από την ώρα
που ο ρόλος της ‘Ελληνικής Δημοκρατίας’ έχασε την ταυτότητά του και την
αυτοτέλειά του, το λαϊκό αίσθημα λειτούργησε. Τα αντανακλαστικά του κόσμου
αιφνιδίασαν τις τοπικές ηγεσίες και το κεντρικό πολιτικό Θέατρο Σκιών και όλοι
αναρωτιούνται γιατί δεν το πρόλαβαν, ζητούν την αποπομπή του Υπουργού
Προστασίας του Πολίτη επειδή δεν τους προστάτευσε από τους ίδιους τους Πολίτες.
Δεν θέλησαν να δουν στα μάτια το λαό, αλλά να κρυφτούν πίσω από τις φθαρμένες
καρέκλες της εξουσίας.
Το πρόβλημα είναι να μπορέσει να επιβιώσει όλος ο «πολιτικός θίασος» και να
στηρίξει – φανερά ή σιωπηρά – τις εντολές που πήρε από το ευρωπαϊκό κονκλάβιο
και τους τραπεζικούς εταίρους του. Όλοι όσοι κάνουν το «κούρεμα» της Ελλάδας
και στηρίζουν αυτές τις επιλογές δεν έχουν καμιά σχέση με την εθνική επέτειο
ούτε του 1821, ούτε του 1940 – 44, ούτε με την Εθνική Αντίσταση. Αν ήξεραν όλοι
όσοι πολέμησαν για μια περήφανη και ανεξάρτητη χώρα, ότι η πλειοψηφία των
εκλεγμένων αντιπροσώπων της Βουλής των Ελλήνων θα αποκαθήλωνε την Ελλάδα του
2011 δε θα έδιναν τη ζωή τους τόσο εύκολα.
Η κοινωνική πραγματικότητα δεν ‘αντέχει’ τους ήρωες
του πολιτικού δοσιλογισμού που πήραν «εργολαβικά» την παράδοση της χώρας,
φοβούμενοι να κοιτάξουν το λαό κατά πρόσωπο. Κρύβονται και δεν παίρνουν την
απόφαση να εκτεθούν σε εκλογική αναμέτρηση. Οι αντισυνταγματικές επιλογές μαζί
με την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας έφεραν ένα «καλό», την ενότητα της
ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην τελευταία πράξη της εθνικής υποτέλειας. Η
δραματική έκκληση του ‘αρμοστή’ πρωθυπουργού και η προσπάθειά του να
παρουσιάσει επιτυχία την εθνική υποταγή στο διεθνή (γαλλογερμανικό) παράγοντα
έπεσε στο κενό.
Η αντιπολίτευση προσπάθησε να ψελλίσει κάποια λόγια
ηττοπάθειας, εκτός από μικρές φωτεινές εξαιρέσεις. Έτσι οι πολίτες βγήκαν
μπροστά για να υπερασπίσουν τα αυτονόητα. Πέρα από οργανωμένες ομάδες που
συμμετέχουν με ξεκάθαρο ιδεολογικό προσανατολισμό, ο λαός δεν αντέχει την
«πολιτική υποτέλεια» και τον εθνικό εξευτελισμό. Η πραγματική πολιτική ήρθε στα
χέρια του κυρίαρχου λαού που θέλησε να συνετίσει τον «πολιτικό κόσμο» απαγορεύοντάς του να
κάνει εμφανίσεις ‘παρωδία’ και να ειρωνεύεται το ιστορικό παρελθόν μέσα από
δουλικές επιλογές.
Η πραγματική παρέλαση έγινε μέσα από τον κόσμο που
επιχείρησε να υπερασπίσει τα δίκαια και την εθνική υπερηφάνεια της Ελλάδας,
γιατί η πολιτική ηγεσία έμεινε χωρίς πρόσωπα και όσοι εκλέχτηκαν είναι έκπτωτοι
της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Κάτω από ποια ιδιότητα απευθύνονται στο λαό; Η
πολιτική ιδιωτία του πολιτικού συστήματος κατέλαβε τη Βουλή των Ελλήνων και της
αφαίρεσε την εθνική της ταυτότητα. Η Ελληνική Δημοκρατία ψάχνει τους ηγέτες
της, αφού σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές του πολιτικού σκηνικού κατεδάφισαν την
έννοια της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και αρνήθηκαν την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ. Όσα δεν πέτυχαν οι
εταίροι της Ελλάδας με τα όπλα, κατάφεραν να επιβάλουν οι «έκπτωτοι» εκπρόσωποι
της εξουσίας, γιατί αυτή η έκπτωση τους
κάνει να μην έχουν θέση στις δημόσιες τελετές και να προπηλακίζονται από ένα λαό που θέλει να μείνει ελεύθερος,
ανεξάρτητος και πραγματικά κυρίαρχος.
ρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α ΔΡΟΓΙΔΗΣ
Επικοινωνία
Διδάκτωρ Ιστορίας
Παν/μίου Paris 1 Pantheon Sorbo Βασιλ. Ηρακλείου 26 54624
Θεσσαλονίκη
τ.
Υπότροφος Unesco
2310241502
φαξ 2310241514 κιν. 6973315622
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου