Τα Παιδιά της Ατλαντίδας

(2010) Τα Παιδιά της Ατλαντίδας (Παιδική Παραβατικότητα), ISBN 978-960-888824-2-3 4 σελ. 288, Εκδόσεις Φυλάτος Θεσσαλονίκη 2010 

Το βιβλίο που καταγράφει  (σε συνεργασία με το  Θωμά Λυκοστράτη) με τη ματιά του εκπαιδευτικού ένα πρόβλημα που απασχολεί όλο και περισσότερο την κοινωνία μας, αυτό της νεανικής βίας και παραβατικότητας, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος. Ο τίτλος του«Τα παιδιά της Ατλαντίδας» (με υπότιτλο «παιδική και εφηβική παραβατικότητα») – συμβολίζει τη σημερινή νεολαία που, ζώντας σε μια hi-tech εποχή, απαντά στις ανεπάρκειες του κοινωνικού συστήματος και ταυτόχρονα προσπαθεί να ξεπεράσει τα αδιέξοδά της και να ανακαλύψει την ταυτότητά της. Συγγραφείς του είναι δύο εκπαιδευτικοί, με εμπειρία πάνω στο θέμα, που θέλησαν με την εργασία αυτή να «ξεφύγουν» από τα στενό υπηρεσιακό τους ρόλο, εκμεταλλευόμενοι ταυτόχρονα το πλεονέκτημα που τους πρόσφερε η θέση τους.

Υπάρχουν κάποιες φορές που είναι δύσκολο να αρχίσεις ένα θέµα, όχι γιατί φοβάσαι να οµολογήσεις κάποια πράγµατα, αλλά γιατί πιστεύεις ότι κάποια φαινόµενα είναι η κορυφή του παγόβουνου. Τέτοια θέµατα είναι όσα έχουν να κάνουν µε την εξέλιξη και την πορεία της κοινωνίας, κυρίως τη στιγµή που αυτή αναζητά την ταυτότητα της. Είναι αλήθεια ότι η σηµερινή κοινωνία βρίσκεται σ’ ένα µεταβατικό στάδιο, κι αυτό δεν οφείλεται στις επαναστατικές αλλαγές που µπόρεσαν να µεταβάλουν τη λογική και τη φιλοσοφία της. Άλλωστε, και οι δύο παρέµειναν ίδιες και απαράλλαχτες παρότι θα µπορούσαµε ενδεχοµένως να πούµε ότι είναι σκληρότερες απ’ ό,τι στο παρελθόν. Εκείνο, όµως, που άλλαξε ολοκληρωτικά είναι η εικόνα του κόσµου. Μέσα σε λιγότερο από είκοσι χρόνια κατάφεραν να γκρεµιστούν οι διαχωριστικές γραµµές που κρατούσαν τον κόσµο παγιδευµένο.Ήταν µια πραγµατικότητα που προσπαθούσε να ξεχωρίσει το καλό από το κακό, το σωστό από το λάθος τη στιγµή που µέσα στην απατηλή εικόνα υπήρχαν κάποιοι κώδικες συµπεριφοράς που κρατούσαν τη νεολαία µέσα στα όρια της νοµιµότητας. ∆εν θα µπορούσαµε να αναλύσουµε, και πολύ περισσότερο, να καταλήξουµε αν αυτό ήταν καλό ή κακό· υπήρχε, όµως, πάντοτε αυτό το κάτι που συγκρατούσε τη συµπεριφορά της νεολαίας και δεν της επέτρεπε να υιοθετήσει παραβατικά πρότυπα. Εδώ είµαστε υποχρεωµένοι να διαχωρίσουµε την έννοια της παράβασης από την έννοια της επανάστασης, γιατί κάθε επανάσταση είναι µια µορφή παραβατικής συµπεριφοράς, αλλά κάθε παράβαση δεν έχει πάντοτε ως σκοπό την επανάσταση και, πιο συγκεκριµένα, την ανανέωση της κοινωνίας. Υπάρχουν στιγµές που µια παράβαση είναι µια υγιής αντίδραση απέναντι στις αντιλήψεις του κατεστηµένου και τότε αποκτά άλλη διάσταση και παίρνει επάνω της όλες τις αξίες και τα όνειρα µιας γενιάς που θέλει να ζει σε έναν κόσµο καλύτερο. Αντίθετα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η παράβαση είναι αποτέλεσµα ενός παραλογισµού και στρέφεται αποκλειστικά εναντίον της ανθρωπότητας.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ - ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.PDF (1,5 MB)

Πατήστε εδώ -> ΕκδόσειςΦυλάτος  ΔΕΙΤΕ ΜΕΣΑ (περιεχόμενα και επιλεγμένες σελίδες του βιβλίου)

Επικοινωνία

Βασιλίσσης Όλγας 89

Θεσσαλονίκη 54643

Θεσσαλονίκη, Ελλάδα

+30 2310821622

contact@fylatos.com

http://fylatos.com/